10 Dieta w chorobie Leśniewskiego – Crohna i wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego
Żywienie dietetyczne zależy od etapu choroby i jej przebiegu. W okresie ostrym stosuje się leczenie żywieniowe drogą dożylną. Równocześnie drogą doustną podaje się diety przemysłowe.
Po ustąpieniu ostrych objawów rozpoczyna się żywienie produktami naturalnymi. Początkowo podaje się: słabą herbatę, napar z rumianku, mięty, słaby rosół, galaretkę z soku z czarnych jagód bez cukru, marchewkę puree, następnie sucharki , bułkę, ryż, jaja na miękko, mięso gotowane mielone(cielęcina, drób, chude ryby ), ziemniaki puree.
Gdy objawy ustąpią wprowadza się dietę łatwo strawną, niskotłuszczową, z ograniczeniem błonnika pokarmowego, ze zwiększoną ilością białka, energii, z odpowiednią ilością witamin i składników mineralnych.
Chorzy na ogół źle tolerują mleko. Mleko jest bardzo dobrym źródłem wapnia i białka, dlatego powinno się stopniowo wprowadzać przetwory mleczne: kefir, jogurt, sery twarogowe. W razie nawrotu objawów nietolerancji (przelewania w jelitach, kruczenia, biegunka) produkty te należy natychmiast wykluczyć.
Warzywa podaje się w postaci gotowanej rozdrobnionej albo w postaci soków. Nie wolno podawać surowych owoców, zaleca się je w postaci gotowanych przecierów lub w postaci soku.
Z diety należy wykluczyć potrawy tłuste, ciężko strawne, wzdymające, długo zalegające w żołądku, ostre przyprawy, alkohol, kawę naturalną, mocną herbatę, w większych ilościach przetwory owocowe z cukrem i miodem.
Potrawy przyrządza się metodą gotowania w wodzie i na parze. Dozwoloną ilość tłuszczu (świeże masło, oleje) dodaje się w postaci surowej do gotowych potraw.
Posiłki należy spożywać 5-6 razy dziennie w małych objętościach aby nie obciążać żołądka.